Op 28 april begon onze meivakantie. Zoals al 15 maal eerder werd er koers gezet naar Kroatie. Besloten werd om een soort van rondreis te maken zonder een vaste planning. Wel werden er van tevoren een aantal bezienswaardigheden opgezocht die wij wilden aan doen, maar overnachtingen werden ter plaatse opgezocht. De eerste dag werd er een mooi pension gevonden in de omgevingvan Salzburg met een mooi uitzicht, een fantastische gastvrouw en een perfect ontbijt.Na de eerste reisdag werd er op zoek gegaan naar de zoutmijn nabij Hallein. Gevonden op internet dat deze te bezichtigen is. Nadat een ieder een soort van bedrijfskleding had aangetrokken werd er verzocht op een rijdende plank plaats te nemen die werd voortgetrokken door een locomotiefje. Hiermee werden wij bijna 300 meter de mijn ingevoerd. Vanaf daar werd er verzocht plaats te nemen op een glijbaan die ons een eind naar beneden bracht. ( onder luid gegil van de bezoekers…) Er werd een eind gelopen door de mijn heen en uitleg gegeven hoe er vroeger in de mijn werd gewerkt en hoe Salzburg groot is gebracht door het zout. Met een vlot werden er over het zoutmeer gevaren in de mijn. Al met al zeker de moeite om een bezoek aan te brengen.
Wie wel eens van Villach naar Salzburg over de A10 rijd ziet hoog op een berg aan de linkerzijde het Slot Salzburg liggen. Het Slot is te bezichtigen. En dat hebben we dus gedaan…. Via de parkeerplaats kun je kiezen of per voet naar boven te klauteren of per lift. Sportief als wij zijn werd er gezien het hoogte verschil gekozen voor de lift. Boven aangekomen op de binnenplaats liepen we mee met de gids voor een excursie door het Slot. Getoond werd o.a. de martelkamer, de klokkentoren, de kasteelmuur etc etc.
Of het altijd zo is of dat wij geluk hadden is ons niet bekend, maar na rondleiding werd er een roofvogelshow gegeven. Wouw wat fantastisch zeg….. Er werd gevlogen met gieren, zeearenden, valken en uilen. Een mooi spectakel, zeker omdat de show werd begeleid door een kwartet blazers.
Ook werd de Worthersee door ons aangedaan op doorreis naar Slovenie. Moeilijk om een b en b te krijgen aangezien dit 14 dagen de locatie was van een meeting van autoliefhebbers die in een Tdi rondrijden. Maar gelukkig toch iets gevonden waar we de nacht konden doorbrengen.
Vanuit Klagenfurt werd er koers gezet naar Bled in Slovenie. Op de grens met Oostenrijk en Slovenie kwamen we langs een diepe en lange kloof die vanaf een parkerplaats helemaal doorgelopen kon worden. Vol goede moed begonnen wij hieraan aangezien het ons een mooie wandeling toe leek. Vergeten werd te vertellen dat het niet alleen wandelen was, maar dat er ook hevig moest worden geklommen en gedaald via allerlei enge trappen. Maar ontzettend de moeite en enorm genoten van alle mooie plaatjes.
Nadat we bijna bij het eindpunt waren aangekomen werden wij omgeleid vanwege een blokkade op het pad. Geen probleem zou je denken….. Maar er was een bus beloofd die ons zou terug brengen naar de parkeerplaats. Aangezien wij de verkeerde afslag hadden genomen tijdens de wandeling, kwamen wij dus niet uit bij de bus en werd onze wandeling bekroond met nog weer een heel stuk lopen naar de parkeerplaats.
De reis werd voortgezet via mooie bergwegen naar Bled in Slovenie. Daar aangekomen werd in de avond en de volgende dag het meer rond gelopen. Ja de beentjes hadden nog niet genoeg gelopen. Wederom genieten van alles wat we zagen…..
Nadat de tassen weer waren gepakt werd er koers gezet naar Kroatie. Via een tussenstop ( lees overnachting ) in Dramalj werd er naar Jablanac gereden. Overnachten in het luxe hotel LUX en na het ontbijt werden de wandelschoenen weer aangetrokken. Ditmaal om een wandeling te maken naar de kloof Uvala Zavratnica. Een kloof die wij al eerder hadden bezocht, maar zoveel indruk op ons had gemaakt dat we hier nogmaals heen wilden. De natuuropzichter gaf aan dat er naast de gewone wandeling ook een weg omhoog liep, zodat je van grote hoogte op een platform op de kloof kon kijken. Het zou een indrukwekkend gezicht moeten zijn…….. Nergens bang voor en gewapend met 1 flesje water beklommen we het weggetje naar boven dat steeds smaller….. steeds smaller….. steeds smaller werd en steeds stijler. Menig berggeit zou hebben gedacht… we gaan terug. Maar de familie Broerse niet. Klimmen en klimmen tot we er bij neer zouden vallen, maar het platform zouden we bereiken. Onderweg kwamen wij een groep getrainde bergwandelaars tegen en even mee gesproken. Ze zeiden het niet maar ze lieten wel merken dat het onverantwoord was deze wandeling te maken met slechts 1 flesje water. En…… we moesten ze achteraf gelijk geven. Maar wat een mooi uitzicht van boven!!!!!!! GEWELDIG. En tot slot het certificaat bergeit gehaald…….
En toen het echte klimwerk………
En gehaald………. onderwegkwamen we nog een ongevaarlijke slang tegen (denken wij….)
De weg naar beneden liep wel wat makkelijker alhoewel de benen harder wilden dan echt goed voor ons was. Bij terugkomst bij het hotel werd eerst het verloren vocht weer aangevuld……
Na deze geweldige eerste 9 dagen van de vakantie werd er koers gezet naar Porec. Onze eindbestemming. Daar aangekomen werd er een appartementje gehuurd voor een aantal dagen en werd er lekker geluierd, van de zon genoten aan de zee, en op diverse terrasjes genoten van alles wat niet goed is voor de mens. s’Avonds werd er een bezoek gebracht aan onze favoriete restaurant, waar we enorm werden verwend door Robert en Flora, de gastheer en vrouw van Corso. Mocht u eens op vakantie gaan richting Porec, dit restaurant moet u geprobeerd hebben!!!
Het was weer 14 dagen genieten van alles wat wij mee mochten maken!!!!!!!